સારસિદ્ધિ
કડવું - ૧૬
રાગ: ધન્યાશ્રી
બૃહત વૈરાગ્ય છે વણમૂલું1 ઘરેણુંજી, સર્વથી સરસ સદા સુખદેણુંજી ।
પે’રતાં ઊતરે માથેથી ભવ મે’ણુંજી, તે પામિયે હોય પૂરણ જો લે’ણુંજી2 ॥૧॥
રાગ: ઢાળ
પૂરણ લે’ણે એ પામિયે, અંગે એવું આભૂષણ ।
તે શોભાડે સર્વે રીતશું, પમાડે પ્રભુ તતક્ષણ ॥૨॥
જે જે શોભ્યા આ જગ્તમાં, તે તો સર્વે એ ઘરેણે ઘણું ।
પણ શુદ્ધ વૈરાગ્ય વિના સુર નરનું, પાણી3 ન રહ્યું મુખતણું ॥૩॥
વૈરાગ્ય વિના આ વિશ્વમાં, અન્ય શોભાએ જે શોભ્યા ઘણા ।
વણ વૈરાગ્યે જક્ત કર્તા હર્તા,4 લાગ્યા અતિશે લજામણા ॥૪॥
શુદ્ધ વૈરાગ્યે શોભા ઘણી, હરિજનની જાણો જરૂર ।
વૈરાગ્ય વિના લાગે વરવું,5 એ પણ વિચારવું ઉર ॥૫॥
વૈરાગ્યવાન વા’લા હરિને, સામું જોઈને સરાયે6 અતિ ।
વણ વૈરાગ્યવાન વિલોકિને, હરિ રાજી નથી થાતા રતિ ॥૬॥
શુક ભરત સનકાદિક શોભ્યા, બૃહત વૈરાગ્ય ઘરેણે ઘણું ।
જનક જયદેવ કદરજનું કહું, મુખ લાગ્યું સોયામણું ॥૭॥
જો ધરો તો અંગે ધરજો, શુદ્ધ વૈરાગ્યરૂપ શણગાર ।
તો હેતે કરિ હરિ રીઝશે, નિશ્ચે જાણો નિરધાર ॥૮॥
કોઈ સો સો શણગાર સજે શરીરે, કાછ7 શૃંખલા કથીરના8 ।
પણ કંચન વિના કેમ કહિયે, એ શોભાડનારા શરીરના ॥૯॥
તેમ સારામાં સારું ઘરેણું, સુવર્ણ કહે શિરોમણિ ।
નિષ્કુળાનંદ બૃહત વૈરાગ્યની, મોટપ્ય નથી જાતી ગણી ॥૧૦॥