॥ શ્રી સ્વામિનારાયણો વિજયતે ॥
ભગવાન સ્વામિનારાયણનાં
॥ વચનામૃત ॥
Gadhada I-5: Persistence in Meditation
Nirupan
August 15, 1965. Mumbai. At 10:30 am, explaining Vachanamrut Gadhada I-5, Yogiji Maharaj explained the phrase “One should meditate on Shri Krishna Bhagwān together with Rādhikā…” by saying, “Maharaj showed us the moon above the house. Whoever fails to understand this will grasp the house but not the moon. The moon is in the sky. This Vachanamrut is about meditating on the form of Akshar along with Purushottam while ‘Radhā-Krishna’ are mentioned as an illustration. This talk is about the upāsanā of Bhagwan along with his Bhakta.”
Someone asked, “Why did Maharaj not say this explicitly?”
Swamishri answered, “When no one could speak of Maharaj’s name (no one could speak of Maharaj’s supremacy), how can he mention Akshar and Purushottam? Maharaj was patient in revealing this. In the first Vachanamrut (Gadhada I-1), he talked about meditating on his form. In the third (Gadhada I-3), he said to remember the divine indicents of God and remember the satsangis, sadhus, and brahmachāris. And in the fifth (Gadhada I-5), he explained meditating on the form of Bhagwan with his Bhakta. He gradually explained this principle in this manner. Some worship Maharaj alone, but no one else. In Gadhada I-71, Maharaj commanded everyone to understand the principle of Akshar and Purushottam and explain it to others; but no one does that. Shastriji Maharaj separated from Vartal and explained it to everyone. If one understands this principle, then everything will be understood.”
[Brahmaswarup Yogiji Maharaj: 4/100]
તા. ૧૫/૮/૧૯૬૫, મુંબઈ. સવારે ૧૦:૩૦ વાગ્યે વચનામૃત ગઢડા પ્રથમ ૫ નિરૂપતાં “રાધિકાએ સહિત શ્રીકૃષ્ણ ભગવાનનું ધ્યાન કરવું” તે સમજાવતાં યોગીજી મહારાજ કહે, “મહારાજે ખોરડા (ઘર) ઉપર બીજ (ચંદ્ર) બતાવી. જે ન સમજે તે ખોરડું પકડે, પણ બીજ ન પકડે. બીજ તો આકાશમાં છે. અક્ષરે સહિત પુરુષોત્તમના ધ્યાનની વાત આમાં છે, પણ રાધાકૃષ્ણનું નિશાન બતાવ્યું છે. ભક્તે સહિત ભગવાનની ઉપાસનાની વાત છે.”
ત્યારે પૂછ્યું, “મહારાજે કેમ એ પ્રમાણે ન લખ્યું?”
એટલે સ્વામીશ્રીએ કહ્યું, “તે વખતે મહારાજનું જ નામ જ્યાં નહોતું લેવાતું તો અક્ષરપુરુષોત્તમનું ક્યાંથી લેવાય? મહારાજે ધીરે ધીરે વાત કરી. પહેલા વચનામૃતમાં પોતાના ધ્યાનની વાત કરી, ત્રીજામાં લીલાચરિત્રો સંભારવા કહ્યું. સત્સંગી, સાધુ, બ્રહ્મચારીને સંભારવા કહ્યું. પછી પાંચમામાં ભક્તે સહિત ભગવાનના ધ્યાનની વાત કરી દીધી. આમ, ધીરે ધીરે સમજાવી દીધું. કેટલાક એકલા મહારાજને ભજે છે. બીજા કોઈને નહીં. પ્રથમ ૭૧માં અક્ષરપુરુષોત્તમની વાત સમજવી અને બીજા આગળ કરવી, એમ કીધું છે તે કોઈ કરતું નથી. શાસ્ત્રીજી મહારાજ બહાર પડ્યા અને આ વાત સમજાવી. આ મુદ્દો સમજાય, તો બધુંય સમજાય.”
[બ્રહ્મસ્વરૂપ યોગીજી મહારાજ: ૪/૧૦૦]