॥ શ્રી સ્વામિનારાયણો વિજયતે ॥

ભગવાન સ્વામિનારાયણનાં

॥ વચનામૃત ॥

Gadhada II-28: Mahārāj’s Compassionate Nature; A ‘Lifeline’

Nirupan

January 17, 1963, Gondal. Yogiji Mahārāj was writing letters in the assembly hall. Some knowledgeable devotees sat in front of him. One devotee suggested that Vachanāmrut Gadhadā II-13 be read.

While writing the letters, Swāmishri looked up slightly and said,“‘The main principle is in Vachanāmrut Gadhadā II-28; therefore, read that.” Thus saying, he continued, “What is that main principle? Shriji Mahārāj explains that the sole means to please God is to serve a devotee of God through thought, word and deed. The sole means of displeasing God is to malign his devotee.”

[Brahmaswarup Yogiji Mahārāj: 3/430]

તા. ૧૭/૧/૧૯૬૩, ગોંડલ. યોગીજી મહારાજ સભામંડપમાં બિરાજી પત્રો લખી રહ્યા હતા. સામે કેટલાક જ્ઞાની હરિભક્તો પણ બેઠા હતા. એક હરિભક્તે કહ્યું, “મધ્યનું તેરમું વચનામૃત વાંચો.”

સ્વામીશ્રીએ પત્ર લખતાં ઊંચું જોઈને કહ્યું, “મધ્યનું ૨૮મું વચનામૃત વાંચો. તેમાં મુદ્દો આવે છે.” એમ કહી જાતે કહેવા લાગ્યા, “તે મુદ્દો તે શું જે, શ્રીજીમહારાજ સમજાવે છે કે જીવને ભગવાનને રાજી કર્યાનો ઉપાય તો મન, કર્મ, વચને ભગવાનના ભક્તની સેવા કરવી એ જ છે અને ભગવાનના ભક્તનો દ્રોહ કરવો એ જ ભગવાનને કુરાજી કરવાનો ઉપાય છે.”

[બ્રહ્મસ્વરૂપ યોગીજી મહારાજ: ૩/૪૩૦]