॥ શ્રી સ્વામિનારાયણો વિજયતે ॥

ભગવાન સ્વામિનારાયણનાં

॥ વચનામૃત ॥

Gadhada II-28: Mahārāj’s Compassionate Nature; A ‘Lifeline’

Nirupan

January 16, 1958, Rājkot. After having Vachanāmrut Gadhadā II-28 read at 7:45am, Yogiji Mahārāj said, “In this Vachanāmrut, Mahārāj advises against developing an aversion (abhāv) toward and finding faults (avagun) in a devotee of God. What are abhāv and avagun? Where do they spring from? Do they come from within or do they come from external source?”

Swāmishri answered himself, “Developing an aversion (abhāv) toward a devotee of God means, if a devotee made a mistake or one had some dispute with that devotee, then one would disgrace him publicly - that is abhāv. One who develops abhāv would not like the sight of that devotee and would bear a grudge toward him.

“Now, perceiving faults (avaguns) in a devotee of God is fabricating a flaw and propagating it, despite that the devotee does not have that flaw and does not act against the norms of Satsang.

“Such vices of perceiving faults and developing an aversion are second nature to demonic jivas, but for the rest, these vices come and go because of an instability of their mind. If one hears negative words about another devotee, despite not witnessing it, those words become lodged in one’s heart. Furthermore, if one extensively associates with bad company, just as one becomes rabid from a rabid dog and dies, similarly their jiva is destroyed; i.e. their jiva becomes demonic.

“One’s intellect becomes stable, one gains a divine sight and a liking for performing service if one accepts the words of the Motā-Purush when he says, ‘This person is free of any flaws.’ However, what becomes of one who has to be told four or five times by the Motā-Purush? The principle of the Motā-Purush is, and Shriji Mahārāj has also written page after page, do not fall into abhāv-agavun. We have no right to see faults. Mahārāj himself does not look at anyone’s faults. Close that window. This Vachanāmrut is called a ‘Lifeline’ - if the string (the lifeline) breaks, then one dies. If one becomes pulse-less, then they die. Similarly, understand this as the death of the jiva.

Abhāv and avagun remain as long as one fares in Satsang based on his own spiritual endeavors. If one has Mahārāj’s strength, then abhāv and avagun would never come. If one eats restrictively but sees someone else eat a lot, one should refrain from seeing that (do not look down upon them).

“Mahārāj says, ‘If one offers constant devotion to me, yet speaks ill of a devotee, then even if I want to maintain affection for that devotee or feel like embracing him, even so I would think, “Forget it. How can I see his face!” I feel that much aversion to that person. I would not listen to someone poisoning my ears; however, if I personally witness it for a long period of time, only then I see their fault.’

“We should engage ourselves in service without looking at whether they are young or old. Mahārāj has shown only service as a means. One should become addicted to service, just like Ukā Khāchar. One should engage oneself in service so much that one destroys their mind. Mahārāj says one who knows the wishes of the Sant and serves after being told just once is the best; he is sitting in Akshardhām while alive and is near me. One should not begrudgingly perform sevā, but should continually engage oneself in it. This is the means to earn the pleasure of God.”

[Brahmaswarup Yogiji Mahārāj: 2/328]

તા. ૧૬/૧/૧૯૫૮, રાજકોટ. સવારે ૭:૪૫ વાગે ગઢડા મધ્ય ૨૮મું વચનામૃત વંચાવી યોગીજી મહારાજ બોલ્યા, “આ વચનામૃતમાં મહારાજે કહ્યું છે: ‘ભગવાનના ભક્તનો અભાવ ન આવવા દેવો ને અવગુણ ન લેવો.’ અભાવ, અવગુણ તે શું? ક્યાંથી આવતા હશે? અંતરમાંથી આવે છે કે બહારના સંગથી આવે છે?”

પછી પોતે જ ઉત્તર કર્યો, “અભાવ એટલે કોઈક હરિભક્તથી કાંઈ ભૂલ થઈ ગઈ હોય, અગર કાંઈ થોડું બન્યું હોય, તેનો ફજેતો કરે અને વિસ્તારથી બીજાને સંભળાવે, એનું નામ અભાવ; અને જે એમ કરે તેને એ હરિભક્ત દીઠો ન ગમે અને આંટી પડે. હવે અવગુણ એટલે કાંઈ દોષ ન હોય ને આઘુંપાછું ન કરતો હોય, તેનામાં પણ દોષ કહે તે અવગુણ.

“આસુરી જીવના હૃદયમાં તો અભાવ, અવગુણ વસેલા જ હોય; અને બીજાને તો આવે અને ટળી જાય, એ મનની અસ્થિરતા છે. કોઈનું વાંકુ સાંભળે તો પંડે જોયું ન હોય તો પણ હૈયામાં ગરી જાય; અને ઝાઝો કુસંગ કરે તો હડકાયા કૂતરાની લાળથી જેમ હડકવા ચાલે અને મોત થાય, તેમ જીવ નાશ પામે, એટલે આસુરીભાવને પામી જાય.

“મોટાપુરુષ એક વાર કહે, ‘આ નિર્દોષ છે’ અને એ વચન જો મનાઈ જાય, તો એમ કરતે કરતે બુદ્ધિ સ્થિર થઈ જાય, દિવ્યભાવ આવે અને સેવા કરવી ગમે. પણ મોટાપુરુષ ચાર-પાંચ વાર કહે ને કરે, તેમાં શું વળે? મોટાનો મત એ જ છે અને શ્રીજીમહારાજે પણ પાને પાને કહ્યું છે જે, અભાવ અવગુણમાં પડશો નહીં. પછી આપણને જોવાનો અધિકાર જ નથી. મહારાજ પંડે પણ જોતા નથી. માટે એ બારી જ બંધ કરવી. આ જો જીવનદોરીનું વચનામૃત છે. દોરી તૂટે તો મોત થશે. જેમ નાડી તૂટે તો દેહનું મોત થાય છે, તેમ આ જીવનું મોત સમજવું.

“જ્યાં સુધી સાધનનું બળ છે ત્યાં સુધી અભાવ-અવગુણ રહ્યા કરે છે. જો મહારાજનું બળ હોય તો અભાવ-અવગુણ આવે જ નહીં. કોઈ વધારે જમતો હોય અને આપણે ત્યાગ રાખતા હોઇએ તો તે ના જોવું.

“મહારાજ કહે – જો કોઈ અમારી અખંડ ભક્તિ કરતો હોય, પણ જો કોઈ ભગવાનના ભક્તનું ઘસાતું બોલતો હોય, તો એવા ભક્ત ઉપર હેત રાખવા જાઉં, ભેટવા માટે અંતર ઊભરાઈ આવે, તો પણ એમ થાય જે, ‘જવા દે, ટાઢે કોઠે બલા છે! શું મોઢું જોઉં!’ એટલો બધો અભાવ અમને આવી જાય છે. કોઈ કાન ભરવા આવે તે હું ન સાંભળું, પણ હું જાતે જોઉં અને તે પણ ઝાઝા દિવસ સુધી, ત્યારે અવગુણ આવે છે.

“આપણે તો નાના-મોટા જોયા સિવાય સેવા કરવા મંડી પડવું. મહારાજે સેવા જ બતાવી છે. ઉકાખાચરની જેમ સેવાનું વ્યસન પાડી દેવું. વ્યસન નહીં પડે ત્યાં સુધી સેવા ગમશે નહીં. મનના ભુક્કા બોલાવવા, ત્યાં સુધી મંડી પડવું. મરજી જાણીને એક વાર કહ્યે મંડી પડે તે ઉત્તમ. તો ધામમાં જ બેઠો છે. અમારી પાસે જ છે. એમ મહારાજ કહે છે. વૈતરું ન કરવું, પણ સેવા કર કર કરવી. એ અખંડ રાજીપાનું સાધન છે.”

[બ્રહ્મસ્વરૂપ યોગીજી મહારાજ: ૨/૩૨૮]

SELECTION
TYPE * History * Mahima * Nirupan * Prasang * Summary * Akhyan VAKTA * Aksharbrahma Shri Gunatitanand Swami * Brahmaswarup Mahant Swami Maharaj * Brahmaswarup Pragji Bhakta * Brahmaswarup Pramukh Swami Maharaj * Brahmaswarup Shastriji Maharaj * Brahmaswarup Yogiji Maharaj REFERENCE * Aksharamrutam * Aksharbrahma Shri Gunatitanand Swami: Part 1 * Aksharbrahma Shri Gunatitanand Swami: Part 2 * Bhagwan Swaminarayan: Part 4 * Bhagwan Swaminarayan: Part 5 * Brahmana Sange * Brahmaswarup Pramukh Swami Maharaj: Part 1 * Brahmaswarup Pramukh Swami Maharaj: Part 2 * Brahmaswarup Pramukh Swami Maharaj: Part 3 * Brahmaswarup Pramukh Swami Maharaj: Part 4 * Brahmaswarup Pramukh Swami Maharaj: Part 5 * Brahmaswarup Pramukh Swami Maharaj: Part 6 * Brahmaswarup Pramukh Swami Maharaj: Part 7 * Brahmaswarup Pramukh Swami Maharaj: Part 8 * Brahmaswarup Shastriji Maharaj: Part 1 * Brahmaswarup Shastriji Maharaj: Part 2 * Brahmaswarup Shri Pragji Bhakta * Brahmaswarup Yogiji Maharaj: Part 1 * Brahmaswarup Yogiji Maharaj: Part 2 * Brahmaswarup Yogiji Maharaj: Part 3 * Brahmaswarup Yogiji Maharaj: Part 4 * Brahmaswarup Yogiji Maharaj: Part 5 * Brahmaswarup Yogiji Maharaj: Part 6 * Chalo Chale Ham Akshardham * Divine Memories - Part 1 * Divine Memories - Part 2 * Divine Memories - Part 3 * Jeva Me Nirakhya Re - Part 6 * Parabhakti * Sanjivani * Satsang Saurabh: Part 1 * Swabhavvash Sansar * Swamini Vato * Yogi Gita Marma * Yogi Vani * Yogiji Maharaj’s 101 Tales of Wisdom PLACE YEAR
Go

Type: Keywords Exact phrase