॥ શ્રી સ્વામિનારાયણો વિજયતે ॥
ભગવાન સ્વામિનારાયણનાં
॥ વચનામૃત ॥
Gadhada I-24: The Elevated Spiritual State of Gnān; ‘Sourness’ in the Form of the Understanding of God’s Greatness
Nirupan
Yogiji Mahārāj woke up at 7:45 am and performed his puja. He then arrived in the assembly hall and explained Vachanāmrut Gadhadā I-24, “When one understands mahimā and develops feelings of love, one does not feel empty. What are impure thoughts? The most impure thoughts are perceiving human trains in God and the Sant. What is the best of the best? We have attained his company.
“If one throws dirt toward the sun, it reaches the sun?! If one throws chandan it falls on one’s head and if one throws flowers, then?
“No matter what flaw we have, if we understand God and the Sant are free of flaws, that flaw will be removed.
“Brahmānand Swāmi asked, ‘The indriyas are not drawn toward the vishays, no impure thoughts occur, and conviction of God is firm, yet the telephone is still broken - show us where. One is a millionaire but why does he feel poor?’
“Oh! Brahmānand Swāmi. You believe that you have conquered your indriyas but you have done so because of God’s strength. I have shown you my form because of grace. Forget that you have recognized me on your own. Keep strength of God. Because of his grace, we have vanquished our flaws. I have kept you in my association due to grace.
“Brahmānand Swāmi asked but Mahārāj answered from the perspective of a devotee. Mahārāj did not mention Brahmānand Swāmi’s name in the answer.”
[Brahmaswarup Yogiji Mahārāj: 5/106]
ભગવાનનું બળ
ગઈકાલે રાત્રે સૂવાનું ઘણું જ મોડું થયું હોવાથી, તા. ૧૨મીએ સ્વામીશ્રી સવારે ૫-૫૫ વાગે ઊઠી સ્નાનાદિક વિધિ માટે પધાર્યા.
સવારે ૭-૪૫ વાગે પૂજા બાદ મંદિરના હોલમાં પધાર્યા. ગ. પ્ર. ૨૪મું વચનામૃત સમજાવતાં કહ્યું:
“મહિમા અને હેતભાવ આવે ત્યારે લૂખાપણું જતું રહે. ભૂંડા ઘાટ શું? ભૂંડામાં ભૂંડું મનુષ્યભાવ આવે તે. સારામાં સારું શું? સંબંધ થયો તે.
“સૂર્યને માથે ધૂળ નાખે તો ધૂળ સૂર્યને અડેને! ચંદન નાખે તો ચંદન પોતાને માથે પડે અને પુષ્પ નાખે તો?
“આપણામાં ગમે તેવા દોષ હોય તોપણ ભગવાન અને સંતને નિર્દોષ સમજે તોય દોષ ટળી જાય.
“બ્રહ્માનંદ સ્વામીએ પૂછ્યું કે, ‘ત્રણ ગુણ – જે વિષયમાં ઇન્દ્રિયો તણાતી નથી, અંતરમાં ખોટા ઘાટ થતા નથી અને યથાર્થ નિશ્ચય છે, છતાં ક્યાં ટેલિફોન બગડ્યો છે તે બતાવો. કરોડપતિ છે, છતાં કંગાલપણું કેમ રહે છે?’
“હે બ્રહ્માનંદ સ્વામી! તમે એમ માનો છો કે ઇન્દ્રિયો તમે જીતી છે, એમ ન માનો, પણ ભગવાનના બળે જિતાણી છે. કૃપા કરીને અમારું સ્વરૂપ ઓળખાવ્યું છે. પણ ‘મેં ઓળખ્યા’ એમ છોડી દો. ભગવાનનું બળ રાખો. ભગવાનની કૃપા થઈ તે દોષ જિતાણા. કૃપાથી સમાગમમાં રાખ્યા છે.
“પૂછ્યું બ્રહ્માનંદ સ્વામીએ, પણ મહારાજે નામ હરિભક્તનું લીધું. બ્રહ્માનંદ સ્વામીનું નામ આવવા ન દીધું.”
[બ્રહ્મસ્વરૂપ યોગીજી મહારાજ: ૫/૧૦૬]