॥ શ્રી સ્વામિનારાયણો વિજયતે ॥

ભગવાન સ્વામિનારાયણનાં

॥ વચનામૃત ॥

Gadhada III-2: The Attainment of All Purushārths; Incarnate God in the Form of the Guru

Nirupan

August 1961, Mumbai. One morning, Yogiji Mahārāj explained Vachanāmrut Gadhadā III-2 saying, “If Mahārāj willed, he would have placed everyone into samādhi and shown them the radiance (of Akshardham); however, he did not do so and swore (by the assembly of sadhus) instead (to believe this assembly is divine). The reason (for not showing radiance) was that everyone would become mad and divert from the path. Mahārāj says, ‘We are able to see the divinity; hence, we are swearing by the assembly.’”

[Brahmaswarup Yogiji Mahārāj: 3/220]

ઑગસ્ટ, ૧૯૬૧, મુંબઈ. એક સવારે કથામાં વચનામૃત ગઢડા અંત્ય ૨ સમજાવતાં યોગીજી મહારાજ કહે, “મહારાજ ધારત તો બધાને સમાધિ કરાવી તેજ દેખાડત, પણ ન બતાવ્યું ને સમ ખાધા, કારણ કે જો બતાવે તો ગાંડા થઈ જાય. બહેકી જાય. મહારાજ કહે, ‘અમને દેખાય છે, એટલે સમ ખાઈએ છીએ.’”

[બ્રહ્મસ્વરૂપ યોગીજી મહારાજ: ૩/૨૨૦]

Nirupan

January 15, 1967, Mumbai. After completing his morning pujā in Kapolvādi, Yogiji Mahārāj explained Vachanāmrut Gadhadā III-2, “In this Vachanāmrut, Mahārāj has pointed everyone in the direction of Gunātit. One has to talk for a long time to help one recognize the Satpurush. Everyone understood Mahārāj to be a sadguru! Only Gunātit did not understand as such. If someone came and said, ‘All five Pāndavas have arrived at the seashore, as tall as five arms!’ Everyone would run. Once, a faucet burst in Rājkot and without investigating what happened, someone exclaimed, ‘Ganga erupted.’ (i.e. the water of Ganga erupted from the ground there). Everyone ran (to see it). Everyone ran to the Muslim in Jāmnagar who [claimed that] he could cure tuberculosis! However, no one is astonished that the Gunātit, who hails from Akshardhām, sits here. Just as a son is the successor of his father, the successor of Mahārāj is the Satpurush. What is wrong in recognizing just Mahārāj? No! One has to understand the Satpurush along with him. Even today, one cannot understand Gunātit. How can one discern north or east if one has lost all sense of direction? There are only a few who remain close yet do not perceive any human traits.” In this way, Swāmishri spoke very meaningfully.

[Brahmaswarup Yogiji Mahārāj: 4/376]

તા. ૧૫/૧/૧૯૬૭, મુંબઈ. કપોળવાડીમાં પૂજા બાદ યોગીજી મહારાજ વચનામૃત ગઢડા અંત્ય ૨ સમજાવતાં કહે, “આ વચનામૃતમાં મહારાજે ગુણાતીતને ઓળખાવ્યા. સત્પુરુષની ઓળખાણ પડે તે માટે લાંબી વાત કરવી પડે. મહારાજને બધા સદ્‌ગુરુ જ સમજતા! એક ગુણાતીત સદ્‌ગુરુ ન સમજે. હમણાં વાત કરે કે ‘સમુદ્રને કિનારે પાંચ પાંડવ આવ્યા છે. પાંચ હાથ લાંબા!’ તો સૌ દોડે. રાજકોટમાં નળ તૂટ્યો ને ખબર ન રહી તો કહે, ‘ગંગા ફૂટી!’ બધા દોડ્યા. જામનગરમાં મુસલમાન ક્ષય મટાડે છે તો બધા દોડ્યા! પણ અક્ષરધામના ગુણાતીત અહીં બેઠા છે તે આશ્ચર્ય નથી થાતું. બાપનો વંશ દીકરો, મહારાજનો વંશ સત્પુરુષ. એકલા મહારાજને સમજે તો શું વાંધો? ના, તેમના ભેગા સત્પુરુષને સમજાવવા પડે. અત્યારેય ગુણાતીત નથી સમજાતા. દિશમોડ છે તે ઉગમણું, આથમણું ક્યાંથી સૂઝે? સમીપમાં રહે ને મનુષ્યભાવ ન આવે તેવા થોડા.” આમ, મર્મસભર વાતો કરી.

[બ્રહ્મસ્વરૂપ યોગીજી મહારાજ: ૪/૩૭૬]

Nirupan

While explaining Vachanāmrut Gadhadā III-2, Yogiji Mahārāj said, “Who is the eternal Satpurush? The Gunātit Sant. One attains sanskārs through the association of the Satpurush. One who has attained the association of such a Sant, yet cannot understand his greatness as it is has an extremely dull intellect. An ant that climbs into a bag of sugar crystals will merrily keep eating them all the way to Kāshi. Similarly, one should sit in this bag (in the form of the Satpurush). Mahārāj says: ‘This is not an ordinary assembly. I regard this spiritual assembly higher than Golok, Vaikunth, etc.’ One should perform austerities, observe renunciation and religious vows. One should focus on the divine form of God. One should believe oneself to be Brahma and do darshan - this is service in itself. We may not believe what has been said; thus Mahārāj swears. I (Mahārāj) see everyone resplendent with divine light. What do we mean by that? It does not mean a blaze of light, but it means due to one’s association with God. Otherwise, we would perceive manushyabhāv.”

[Yogi Vāni: 12/34]

યોગીજી મહારાજે અંત્ય-૨ સમજાવતાં કહ્યું, “અનાદિ સત્પુરુષ કોણ છે? ગુણાતીત. સત્પુરુષના યોગે કરીને સંસ્કાર થાય છે. એવા સંતનો સંગ મળ્યો છે તો પણ જેમ છે તેમ નથી સમજાતું તે અતિશય મંદબુદ્ધિવાળો. કીડી સાકરના કોથળામાં ચડી જાય તો સાકર ખાતી ખાતી કાશી પહોંચી જાય. માટે આપણે કોથળામાં બેસી જાવું. મહારાજ કહે છે, ‘આ સભા સામાન્ય નથી. ગોલોક, વૈકુંઠથી અધિક માનું છું.’ તપ, ત્યાગ ને વર્તમાન પાળવાં. મૂર્તિ સામું જોઈ રહેવું. પોતાના સ્વરૂપને બ્રહ્મ માનવું ને દર્શન કરવું તે સેવા છે. આપણને ન મનાતું હોય તેથી સમ ખાય છે. બધાને પ્રકાશ યુક્ત દેખું છું. તે શું? તેજ-ભડકો નહીં, સંબંધે કરીને. નહીં તો મનુષ્યભાવ આવી જાય.”

[યોગીવાણી: ૧૨/૩૪]

Nirupan

June 23, 1962. Mumbai. In the afternoon discourse, Yogiji Mahārāj had Gadhadā III-2 read and said, “Satsang means Satpurush. Before acquiring the association of the Satpurush, one encounters three paths - the three inclinations (ātmā-realization, vow of fidelity, and servitude). Toward which one of these should one turn? One becomes confused (not knowing which of these three is their inclination). If someone showed them, then one’s confusion would be cleared. The Satpurush shows one which is their inclination and their confusion is cleared by trusting his words.

“One becomes deluded by anger. One would hit their own brother with an ax (being deluded with anger). One accumulates wealth due to greed. One would commit a similar sin being deluded by greed. One should ask the Motā-Purush, ‘Which is my inclination?’ Then one should offer bhakti in that direction. When one offers bhakti remaining within their inclination, then lust, etc. become weak. ‘I am a servant of Sahajānand.’

“Who is the eternal Satpurush? The Gunātit Sant. One attains sanskārs through the association of the Satpurush. One who has attained the association of such a Sant, yet cannot understand his greatness as it is has an extremely dull intellect. An ant that climbs into a bag of sugar crystals will merrily keep eating them all the way to Kāshi. Similarly, one should sit in this bag (in the form of the Satpurush). Mahārāj says: ‘This is not an ordinary assembly. I regard this spiritual assembly higher than Golok, Vaikunth, etc.’ One should perform austerities, observe renunciation and religious vows. One should focus on the divine form of God. One should believe oneself to be Brahma and do darshan - this is service in itself. We may not believe what has been said; thus Mahārāj swears. I (Mahārāj) see everyone resplendent with divine light. What do we mean by that? It does not mean a blaze of light, but it means due to one’s association with God. Otherwise, we would perceive manushyabhāv.”

[Brahmaswarup Yogiji Mahārāj: 3/362]

૨૩/૬/૧૯૬૨, મુંબઈ. બપોરની સભામાં વચનામૃત ગ. અં. ૨ વંચાવતાં કહે, “સત્સંગ એટલે સત્પુરુષ. સત્પુરુષનો સંગ થાતાં પહેલાં આત્મનિષ્ઠા, પતિવ્રતાપણું ને દાસત્વ ત્રણ મારગ આવે તો વચલો – ડાબો – જમણો કયે માર્ગે જવું તેમાં ડખો, વિભ્રાંત થઈ જવાય. કોઈ બતાવે તો વિભ્રાંત મટી જાય. તેમ સત્પુરુષ મળ્યા પછી તમારું અંગ પતિવ્રતાપણું કે આત્મનિષ્ઠા કે દાસત્વ એમ કહે, તે વિશ્વાસથી વિભ્રાંતપણું ટળે.

“ક્રોધથી વિભ્રાંત થઈ જવાય. સગા ભાઈને કોદાળી મારે. લોભે પૈસો ભેગો કરવો છે. તેમાં પણ એવું. મોટાપુરુષને પૂછવું, ‘મારું કયું અંગ છે?’ પછી તે માર્ગે ભક્તિ કરવી. હરિભક્તોને જમાડ્યા કરવા. અંગમાં રહી ભક્તિ કરે, કામાદિક ક્ષીણ પડી જાય. ‘હું સહજાનંદનો દાસ છું.’

“અનાદિ સત્પુરુષ કોણ છે? ગુણાતીત. સત્પુરુષના યોગે કરીને સંસ્કાર થાય છે. એવા સંતનો સંગ મળ્યો છે; તો પણ જેમ છે તેમ નથી સમજાતું તે અતિશય મંદબુદ્ધિવાળો. કીડી સાકરના કોથળામાં ચડી જાય તો સાકર ખાતી ખાતી કાશી પહોંચી જાય. માટે આપણે કોથળામાં બેસી જાવું. આ સભા સામાન્ય નથી. ગૌલોક, વૈકુંઠથી અધિક માનું છું. તપ, ત્યાગ ને વર્તમાન સામું જોઈ રહેવું. પોતાના સ્વરૂપને બ્રહ્મ માનવું ને દર્શન કરવું તે સેવા છે. આપણને ન મનાતું હોય તેથી સમ ખાય છે. બધાને પ્રકાશે યુક્ત દેખું છું. તે શું? તેજ-ભડકો નહીં. સંબંધે કરીને. નહીં તો મનુષ્યભાવ આવી જાય.”

[બ્રહ્મસ્વરૂપ યોગીજી મહારાજ: ૩/૩૬૨-૩૬૩]

SELECTION
TYPE * History * Mahima * Nirupan * Prasang * Summary * Akhyan VAKTA * Aksharbrahma Shri Gunatitanand Swami * Brahmaswarup Mahant Swami Maharaj * Brahmaswarup Pragji Bhakta * Brahmaswarup Pramukh Swami Maharaj * Brahmaswarup Shastriji Maharaj * Brahmaswarup Yogiji Maharaj REFERENCE * Aksharamrutam * Aksharbrahma Shri Gunatitanand Swami: Part 1 * Aksharbrahma Shri Gunatitanand Swami: Part 2 * Bhagwan Swaminarayan: Part 4 * Bhagwan Swaminarayan: Part 5 * Brahmana Sange * Brahmaswarup Pramukh Swami Maharaj: Part 1 * Brahmaswarup Pramukh Swami Maharaj: Part 2 * Brahmaswarup Pramukh Swami Maharaj: Part 3 * Brahmaswarup Pramukh Swami Maharaj: Part 4 * Brahmaswarup Pramukh Swami Maharaj: Part 5 * Brahmaswarup Pramukh Swami Maharaj: Part 6 * Brahmaswarup Pramukh Swami Maharaj: Part 7 * Brahmaswarup Pramukh Swami Maharaj: Part 8 * Brahmaswarup Shastriji Maharaj: Part 1 * Brahmaswarup Shastriji Maharaj: Part 2 * Brahmaswarup Shri Pragji Bhakta * Brahmaswarup Yogiji Maharaj: Part 1 * Brahmaswarup Yogiji Maharaj: Part 2 * Brahmaswarup Yogiji Maharaj: Part 3 * Brahmaswarup Yogiji Maharaj: Part 4 * Brahmaswarup Yogiji Maharaj: Part 5 * Brahmaswarup Yogiji Maharaj: Part 6 * Chalo Chale Ham Akshardham * Divine Memories - Part 1 * Divine Memories - Part 2 * Divine Memories - Part 3 * Jeva Me Nirakhya Re - Part 6 * Parabhakti * Sanjivani * Satsang Saurabh: Part 1 * Swabhavvash Sansar * Swamini Vato * Yogi Gita Marma * Yogi Vani * Yogiji Maharaj’s 101 Tales of Wisdom PLACE YEAR
Go

Type: Keywords Exact phrase