॥ શ્રી સ્વામિનારાયણો વિજયતે ॥

ભગવાન સ્વામિનારાયણનાં

॥ વચનામૃત ॥

Gadhada I-28: A Smouldering Log; Progressing and Regressing

Nirupan

July 28, 1977, London. Today, Pramukh Swami Maharaj explained Vachanamrut Gadhada I-28, “The work of God and the Sant never stops. By perceiving faults in others, we load the bullock cart with deficiencies and bring it to ourselves. When one behaves as the ātmā, then one develops a feeling of ‘vasudhaiva kutumbakam’ (the whole world is one family). Even if we offer 100,000 pounds to God, we should believe we are nothing. And if someone else offers 5 pounds, we should see the good in them and understand their greatness. As we continue to practice satsang, the more we benefit. What is that benefit? To increasingly understand the greatness of the young and the old. Then, one achieves greatness. What is greatness? When one receives the rājipo of God and the Sant.”

[Brahmaswarup Pramukh Swami Maharaj: 3/371]

તા. ૧૯૭૭/૭/૨૮, લંડન. આજે વચનામૃત ગઢડા પ્રથમ ૨૮ના આધારે કથારસની ઉત્તમ જમાવટ કરતાં પ્રમુખસ્વામી મહારાજે કહ્યું કે:

“ભગવાન અને સંતનું કાર્ય અટકતું નથી. અભાવ-અવગુણ લઈને આપણે ખોટનું ગાડું આપણે ત્યાં લાવીએ છીએ. આત્મારૂપે થાય ત્યારે ‘વસુધૈવ કુટુંબકમ્’ની ભાવના થાય. આપણે ભલે લાખો પાઉન્ડ સેવા કરી હોય પણ ‘આપણે કાંઈ નથી’ એમ માનવું. બીજાએ ભલે પાંચ પાઉન્ડ સેવા કરી હોય તો પણ એનું સારું જોવાય અને મહત્તા સમજાય. જેમ જેમ સત્સંગ કરે તેમ તેમ સમાસ થતો જાય. સમાસ શું? નાના-મોટા દરેકનો વિશેષ ને વિશેષ મહિમા સમજાય. તો મોટપને પામે. મોટપ શું? ભગવાન ને સંતનો રાજીપો મળે.”

[બ્રહ્મસ્વરૂપ પ્રમુખસ્વામી મહારાજ: ભાગ ૩/૩૭૧]