॥ શ્રી સ્વામિનારાયણો વિજયતે ॥
ભગવાન સ્વામિનારાયણનાં
॥ વચનામૃત ॥
Sarangpur-18: Saline Land
Nirupan
May 8, 1958, Rājkot. In the mandir, Yogiji Mahārāj was speaking on Vachanāmrut Sārangpur 18: “If there is a faithful person and he attains the association of a true Sant and he develops trust in his words, then swadharma, vairāgya, vivek (discretion), and other virtues will be acquired.
“What is swadharma? One’s duty related to his varna and āshram and the vow of fidelity to only Shriji Mahārāj. What is vairāgya? Attachments to the world are eradicated. One never goes against the wishes [of the Sant]. What is higher vairāgya? One does not become attached to anything up to Prakruti-Purush. What is vivek? Vachanāmrut Gadhadā III-24. If discretion diminishes, then dharma [duty] diminishes; this is discussed in Vachanāmrut Gadhadā I-6 and Gadhadā I-16. Discretion is the tenth treasure. Through the association of the great Sant, one learns such discretion.
“What is gnān? Making this our last birth. Vachanāmrut Gadhadā II-24 and Vachanāmrut Gadhadā III-38 are all Vachanāmruts about the supreme gnān.
“What is bhakti? On seeing God’s devotees, immense joy emanates from one’s heart. What can I do for them? That is bhakti. If the devotee becomes our life-soul [jivan-pran], then that is love. Once that happens, one can lay down one’s life for God’s devotee.
“If one has met the true Sant, then these five virtues will be acquired.”
[Brahmaswarup Yogiji Mahārāj: 2/365]
તા. ૮/૫/૧૯૫૮, રાજકોટ મંદિરમાં વચનામૃત સારંગપુર ૧૮ ઉપર યોગીજી મહારાજે વાત કરી, “શ્રદ્ધાવાન પુરુષ હોય ને સાચા સંતનો સંગ મળે અને એના વચનમાં વિશ્વાસ આવે, તો સ્વધર્મ, વૈરાગ્ય, વિવેકાદિ ગુણ આવે. સ્વધર્મ શું? વર્ણાશ્રમનો ધર્મ અને પતિવ્રતાની ટેક. સહજાનંદ સ્વામી આપણા ઇષ્ટદેવ. વૈરાગ્ય શું? રાગ ઊપડી ગયા. આજ્ઞા વિરુદ્ધ એકે ક્રિયા ન થાય એ. મોટો વૈરાગ્ય શું? પ્રકૃતિ પુરુષ સુધી ક્યાંય સાંધો ન હોય. વિવેક શું? છેલ્લાનું ૨૪મું વચનામૃત. સભ્યતા વિવેક જતો રહે તો ધર્મ જતો રહે. ગઢડા પ્રથમ ૬ અને ૧૬ વચનામૃત. વિવેક દશમો નિધિ. મોટાપુરુષના સંગથી વિવેક આવે. જ્ઞાન શું? છેલ્લા જન્મનું. હંસલો હાલ્યો. મ-૨૪ અને છે-૩૮ એ બધા જ્ઞાનના સર્વોપરી વચનામૃતો છે. ભક્તિ શું? હરિભક્તોને દેખે ત્યાં હિંસોરા છૂટે. શું કરી નાખીએ? એ જ ભક્તિ. આપણા જીવનપ્રાણ થઈ જાય એટલે હેત. એ થઈ જાય પછી ભગવાનના ભક્તને અર્થે પ્રાણ પથરાઈ જાય. સાચા સંત મળ્યા હોય તો આ પાંચ ગુણ આવે છે.”
[બ્રહ્મસ્વરૂપ યોગીજી મહારાજ: ૨/૩૬૫]
June 9, 1968, Gondal. Explaining Vachanmarut Sārangpur 18 during the Sunday assembly in the evening, Yogiji Mahārāj said, “There are many faithful people in the world that build forts, donate, do yagnas, build hospitals. But if they develop true faith in the Satpurush’s words then... if they sit for an hour with someone who is true; if they spend one cent [for the Satpurush], then the fruits are different (greater). If one develops faith in the true Satpurush, Kali-yug becomes Satya-yug.
“Vairāgya is being prepared to accept any circumstances. It is not found in house to house. If one keeps faith in the words of the Satpurush, one can acquire it.
“What is vivek (discretion)? Not blind faith. One lets go of untruthfulness. One looks at one’s flaws. One looks at the virtues of God and the Sant.
“What is gnān (knowledge)? That of ātmā and Paramātmā. Until this knowledge is not learnt, one cannot be called a true satsangi...
“What is faith? One disregards the body. One does not stop until the work is complete.
“‘Since one has come into Satsang’ means examining how many of our flaws we have eradicated after meeting the Satpurush.”
[Brahmaswarup Yogiji Mahārāj: 5/97]
તા. ૧૯૬૮/૬/૯, ગોંડલ. યોગીજી મહારાજ કહે, “શ્રદ્ધાવાન દુનિયામાં ઘણા છે. ગઢ-કોઠા કરે. પુણ્યદાન કરે. યજ્ઞ કરે. દવાખાનાં કરે. પણ ખરી શ્રદ્ધા સત્પુરુષના વચનમાં થાય છે... સાચા હોય ત્યાં એક કલાક બેસે, એક આનો ખર્ચે તો ફળ જુદું. સાચા સત્પુરુષમાં વિશ્વાસ આવે તો કળિમાં સત્યુગ થઈ જાય. વૈરાગ્ય જેમ તેમ જ્યાં ત્યાં... વૈરાગ્ય ઘરોઘર મળતો હશે? સત્પુરુષના વચનમાં શ્રદ્ધા રાખે તો આવે. વિવેક શું? મૂઢપણું નહીં. અસત્યને છોડી દે. પોતાનો અવગુણ લે. ભગવાન ને સંતનો ગુણગ્રહણ કરે. જ્ઞાન શું? આત્મા ને પરમાત્માનું. આ જ્ઞાન નથી થયું ત્યાં સુધી ખરો સત્સંગી નથી. શ્રદ્ધા શું? દેહને ઘસી નાખે. કામ સોંપ્યું તે કરે જ છૂટકો.
“‘સત્સંગ થયો ત્યારથી’ એટલે સત્પુરુષ મળ્યા ત્યારથી કેટલા સ્વભાવ ટળ્યા એ તપાસે.”
[બ્રહ્મસ્વરૂપ યોગીજી મહારાજ: ૫/૯૭]
On the 14th, after the morning puja, Yogiji Mahārāj explained Sārangpur 18, “Faith means following the commands of God and the Sant without fail. Gunātitānand Swāmi asked Bhagatji to call Mount Girnār. Bhagatji went. What faith! Today, one would say, ‘Guru’s mind is broken.’ What is the principle? Even if our heart does not accept it, yet one obeys completely is faith.
“When one chants the name of Swāminārāyan, one recites Swāmini Vāto - while walking or riding the bus - that is faith. One should do everything with enthusiasm. But if one thinks: Swāmi will say things like that; we should just agree for the sake of agreeing - that is not faith.
[Brahmaswarup Yogiji Maharaj: 3/484]
તા. ૧૪મીએ, સવારે પૂજા બાદ કથામાં સા. ૧૮ વચનામૃત સમજાવતાં સ્વામીશ્રીએ કહ્યું, “શ્રદ્ધા એટલે ભગવાન ને સંતના વચનમાં ટૂક ટૂક. દિવસ કહે તો દિવસ ને રાત કહે તો રાત. ભગતજીને કહ્યું, ‘ગિરનાર તેડી આવ.’ ત્યારે ગયા. કેવી શ્રદ્ધા! અત્યારે તો કહે, ‘ગુરુનો મગજ બગડ્યો છે, તેથી આમ કહે છે.’ સિદ્ધાંત શું? આપણા હૃદયમાં ન બેસતું હોય તોપણ ટૂક ટૂક તે શ્રદ્ધા!
“સ્વામિનારાયણનું નામ, સ્વામીની વાતું હાલતાં-ચાલતાં બસમાં બોલાય એ શ્રદ્ધા. ઉમંગ સહિત કરવું. સ્વામી કહેતા ભલા ને આપણે હા એ હા ઠપકારીએ, એ શ્રદ્ધા નહિ.”
[બ્રહ્મસ્વરૂપ યોગીજી મહારાજ: ૩/૪૮૪]