॥ શ્રી સ્વામિનારાયણો વિજયતે ॥
ભગવાન સ્વામિનારાયણનાં
॥ વચનામૃત ॥
Gadhada III-11: Understanding like that of Sitāji
Mahima
Mumbai. Yogiji Mahārāj wrote an inspirational letter from Mumbai addressed to the entire Satsang community (which was published in the ‘Swāminārāyan Prakash’). Swāmishri emphasized the resolute understanding that one should develop by writing: “One should understand Vachanāmrut Gadhadā III-11 – ‘Understanding like that of Sitaji’. Even if [Bhagwan or Sant] rebuke us despite no fault of ours, we should only perceive their virtues. Therefore, all of us should read and perfect Vachanāmrut Gadhadā III-11. Then we will not see a single fault in anyone; we will feel that this Satsang is divine and experience profound peace. The important Vachanāmruts – Loyā 17, Kāriyāni 1, Gadhadā II-59 and Gadhadā II-28 – should all be perfected. The principle is to become a devotee of God with great humility. This is our only duty.”
[Brahmaswarup Yogiji Mahārāj: 3/205]
મુંબઈથી સ્વામીશ્રીએ એક સુંદર પ્રેરણા પત્ર ‘સ્વામિનારાયણ પ્રકાશ’ દ્વારા સમગ્ર સત્સંગ સમાજ પર લખ્યો. જેમાં સમજણની દૃઢતા કરાવતાં લખ્યું: “વચનામૃત છે. (છેલ્લા) પ્રકરણનું ૧૧ સીતાજીના જેવી સમજણનું શીખવું. વગર વાંકે આપણને વઢે, છતાં આપણે તેમનો ગુણ લેવો. માટે આપણે સૌ ભાઈઓએ વચનામૃત છેલ્લા પ્રકરણ ૧૧મુ વાંચીને સિદ્ધ કરવું. તો આપણને સત્સંગમાં કોઈનો અવગુણ આવશે જ નહીં, ને સત્સંગ દિવ્ય લાગશે, ને પરમ શાંતિ રહેશે. માટે મુદ્દાના વચનામૃત લોયનું ૧૭, કારિયાણી ૧, ગ. મ. ૫૯ તથા ગ. મ. ૨૮ આટલાં વચનામૃતો સિદ્ધ કરવાં. ને આપણે તો નમ્ર બનીને ભગવાનના ભક્ત થાવું તે જ મુદ્દો છે, તે જ કર્તવ્ય છે.”
[બ્રહ્મસ્વરૂપ યોગીજી મહારાજ: ૩/૨૦૫]
Yogiji Mahārāj said, “One should imbibe Vachanāmrut Gadhadā III-11, which is based on Sitāji’s understanding. Even if the Mota-Purush inflicts suffering without any fault of our own, we should not perceive flaws in him – only then will our satsang become firm.”
[Yogi Vāni: 29/18]
યોગીજી મહારાજ કહે, “અંત્ય ૧૧મું વચનામૃત સીતાજીની સમજણનું સિદ્ધ કરવું. આપણને મોટાપુરુષ વગર વાંકે દુઃખ દે તો પણ તેમનો અવગુણ ન જ લેવો, તો જ સત્સંગ દૃઢ થશે.”
[યોગીવાણી: ૨૯/૧૮]
17 May 1963, Sardārgadh. Yogiji Mahārāj had Vachanāmrut Gadhadā III-11 read in the afternoon assembly and said, “This Vachanāmrut is worthy enough to be imbibed into one’s jiva. If one does this, one will be rid of all adversities. This is the one worth imbibing.”
[Brahmaswarup Yogiji Mahārāj: 3/492]
તા. ૧૭/૫/૧૯૬૩, સરદારગઢ, યોગીજી મહારાજે બપોરની સભામાં વચનામૃત ગઢડા અંત્ય ૧૧મું વંચાવી વાત કરી, “આ વચનામૃત જીવમાં ઉતારવા જેવું છે. આ ઉતારે તો બધા દેશકાળ ઊડી જાય. એક જ ઉતારવા જેવું છે.”
[બ્રહ્મસ્વરૂપ યોગીજી મહારાજ: ૩/૪૯૨]
24 February 1955, Sāring. In the evening assembly, Yogiji Mahārāj said, “Only when one perfects this Vachanāmrut – Understanding Like that of Sitaji – then one can be said to have gained a true understanding and one has truly realized that God is forever free of flaws.”
[Brahmaswarup Yogiji Mahārāj: 1/556]
તા. ૨૪/૨/૧૯૫૫, સારીંગ. સાંજે કથાપ્રસંગમાં યોગીજી મહારાજ કહે, “આ વચનામૃત સિદ્ધ થાય, સીતાજીની સમજણનું, ત્યારે સાચી સમજણ આવી કહેવાય અને ભગવાનને વિષે નિર્દોષબુદ્ધિ સિદ્ધ થઈ ગણાય.”
[બ્રહ્મસ્વરૂપ યોગીજી મહારાજ: ૧/૫૫૬]
Yogiji Mahārāj said, “Two Vachanāmruts are worth imbibing in one’s life. Vachanāmrut Gadhadā II-7 and Gadhadā III-11: An Understanding Like that of Sitāji… One may not understand all the Vachanāmruts, but one should always refer to their favorite Vachanāmruts [of their inclination] and imbibe their words.”
[Yogi Vāni: 29/45]
યોગીજી મહારાજ કહે, “બે વચનામૃત સિદ્ધ કરવાં જેવાં છે. મધ્યનું ૭ અને છેલ્લાનું ૧૧ – સીતાજીના જેવી સમજણ... બધાં વચનામૃતો ખબર ન પડે, પણ પોતાનાં અંગનાં વચનામૃત શોધી રાખવાં ને તે સિદ્ધ કરવાં.”
[યોગીવાણી: ૨૯/૪૫]
Once, Brahmaswarup Pramukh Swāmi Mahārāj was in the village of Ranu. Situated in the village is a shrine dedicated to Tulajā Mātā, where Nilkanth Varni had halted for one night during his travels. When Swāmishri proceeded there for darshan, the mahant of that mandir showed Swāmishri a quilt that had been sanctified by Nilkanth Varni. Thereafter, he showed the Hindi version of the Vachanāmrut that he owned to Swāmishri and requested, “Please kindly write your blessings in this Vachanāmrut and write which is your favorite Vachanāmrut.” Swāmishri wrote: “Vachanāmrut Gadhadā III-7, Gadhadā III-11 and Vartāl 20.”
એક વખત બ્રહ્મસ્વરૂપ પ્રમુખસ્વામી મહારાજ રણુ ગામમાં હતા. ત્યાં તુલજા માતાનું મંદિર છે, તે મંદિરમાં નીલકંઠ વર્ણી મહારાજ એક રાત રોકાયા હતા. ત્યાં દર્શન માટે સ્વામીશ્રી ગયા ત્યારે તે મંદિરના મહંત સ્વામીશ્રીને નીલકંઠ વર્ણીની પ્રસાદીની ગોદડી બતાવી. પછી તેમણે તેની પાસે હિંદી વચનામૃત હતું તે સ્વામીશ્રીને ધર્યું અને કહ્યું, “આમાં આપના આશીર્વાદ લખી આપો કે આપનું પ્રિય વચનામૃત કયું છે?” સ્વામીશ્રીએ લખ્યું, “ગઢડા અંત્ય ૭, ૧૧ અને વડતાલ ૨૦.”
Saturday, 27 July 1957, Mumbai. During the discourse, Yogiji Mahārāj said, “Affection as described in Vachanāmrut Kāriyāni 11; faith (vishvās) as described in Vachanāmrut Gadhadā III-11; and becoming nishkapat (disclosing lapse in the five religous vows or doubts in conviction of God) as according to Vachanāmrut Loyā 5 - if these three attributes are perfected, one can become brahmarup.”
[Brahmaswarup Yogiji Mahārāj: 2/257]
૨૭-૭-૫૭, શનિવાર, મુંબઈ. કથા પ્રસંગમાં યોગીજી મહારાજ કહે, “હેત – કારિયાણી ૧૧ પ્રમાણે, વિશ્વાસ – ગઢડા અંત્ય ૧૧ પ્રમાણે, નિષ્કપટ – લોયા ૫ પ્રમાણે. એ ત્રણ સિદ્ધ થાય તો બ્રહ્મરૂપ થવાય.”
[બ્રહ્મસ્વરૂપ યોગીજી મહારાજ: ૨/૨૫૭]