॥ શ્રી સ્વામિનારાયણો વિજયતે ॥

ભગવાન સ્વામિનારાયણનાં

॥ વચનામૃત ॥

Gadhada III-9: The Gateway in the Form of Awareness

Nirupan

February 27, 1970. Kisumu. During the afternoon discourse, Yogiji Mahārāj had Gadhadā III-9 read and said, “Awareness is when one does not perceive human traits in God and the Sant. Not developing an aversion to anyone is also awareness. In Gadhadā II-46, Mahārāj says, ‘For ekāntik bhaktas, death of the body is not death; rather, perceiving faults of or developing an aversion toward the devotees of God is death.’ ‘Oh! What a great devotee Maganbhāi is.’ - When one understands greatness that way, that is awareness. One only sees everyone’s virtues and leave the flaws. The horns of a water buffalo only burden the water buffalo. You look at God! When one has refuge in him, no misery remains. When one is not impressed by anyone other than Purushottam Nārāyan, that is awareness.”

[Brahmaswarup Yogiji Mahārāj: 6/65]

તા. ૨૭/૨/૧૯૭૦, કિસુમુ. બપોરની કથામાં વચનામૃત ગઢડા અંત્ય ૯ વંચાવી યોગીજી મહારાજ કહે, “ભગવાન અને સંતમાં મનુષ્યભાવ ન આવે એ જાણપણું કહેવાય. કોઈનો અભાવ ન આવે તે જાણપણું. મધ્ય ૪૬માં કહ્યું છે – ભગવાનના ભક્તને દેહે કરીને મરવું એ મરણ નથી, પણ ભગવાનના ભક્તનો અભાવ આવે એ મરણ છે. ‘અહોહો! મગનભાઈ કેવા ભક્તરાજ!’ એવો મહિમા સમજાય તો જાણપણું રહ્યું. દરેકના ગુણ જ લેવા. દોષ પડતા મૂકવા. ભેંસનાં શીંગડાં ભેંસને ભારે. તું ભગવાન સામું જોને! કર્તા ભગવાન છે. તેમનો આશરો હોય તો કોઈ દુઃખ ન રહે. પુરુષોત્તમ નારાયણ સિવાય કોઈનો ભાર ના રહે એ જાણપણું.”

[બ્રહ્મસ્વરૂપ યોગીજી મહારાજ: ૬/૬૫]