॥ શ્રી સ્વામિનારાયણો વિજયતે ॥

ભગવાન સ્વામિનારાયણનાં

॥ વચનામૃત ॥

Gadhada II-37: Eradicating One’s Innate Natures; Even a Person Possessing Gnān Behaves According to His Nature

Mahima

25 October 1956, Gondal. During the discourse, Yogiji Mahārāj said, “Vachanāmrut Gadhadā II-37 – when I first came to Krishnacharandās Swāmi to become a sadhu, he made me memorize this Vachanāmrut and had me put it into practice.”

[Brahmaswarup Yogiji Mahārāj: 2/134]

તા. ૨૫/૧૦/૧૯૫૬, ગોંડલ. કથાપ્રસંગમાં યોગીજી મહારાજ કહે, “વચનામૃત મધ્યનું ૩૭મું. હું જ્યારે સાધુ થવા પ્રથમ કૃષ્ણચરણદાસ સ્વામી પાસે આવ્યો ત્યારે તેમણે આ વચનામૃત મોઢે કરાવેલ અને સિદ્ધ કરાવેલ.”

[બ્રહ્મસ્વરૂપ યોગીજી મહારાજ: ૨/૧૩૪]

Nirupan

October 25, 1956, Gondal. During the discourse, Yogiji Mahārāj said, “One should be eager for two things: one is liberation and the other is eradicating one’s vices - in accordance with Vachanāmrut Gadhadā II-37. When I first came to Krishnacharan Swāmi to become a sādhu, he made me memorize and perfect this Vachanāmrut. One should have firm faith and trust in the words of the Satpurush; consider whatever he says to be beneficial and look only at the virtues of the person speaking to us.”

[Brahmaswarup Yogiji Mahārāj: 2/134]

તા. ૨૫/૧૦/૧૯૫૬, ગોંડલ, કથાપ્રસંગમાં યોગીજી મહારાજ કહે, “ખપ બે વાતનો રાખવો. એક તો મોક્ષનો અને બીજો સ્વભાવ ટાળવાનો. વચનામૃત મધ્યનું ૩૭મું. હું જ્યારે સાધુ થવા પ્રથમ કૃષ્ણચરણદાસ સ્વામી પાસે આવ્યો ત્યારે તેમણે આ વચનામૃત મોઢે કરાવેલું અને સિદ્ધ કરાવેલું. સત્પુરુષના વચનમાં વિશ્વાસ, દૃઢ શ્રદ્ધા અને ગમે એવું વચન કહે તેને પોતાનું હિતકારી માની વાતના કરનારાનો ગુણ જ લે.”

[બ્રહ્મસ્વરૂપ યોગીજી મહારાજ: ૨/૧૩૪]