પુરુષોત્તમ પ્રકાશ
પ્રકારઃ ૨૮
દોહા
ગણિયે વળી ગઢપુરથી, જીવ ઉદ્ધારિયા અપાર ।
તે લેખે ન આવે લેખતાં, વળી થાય નહિ નિરધાર ॥૧॥
નિત્ય પ્રત્યે નવા નવા, ઉત્સવ થાયે અહોનિશ ।
જોઈ જન મગન મને, વળી ન્યૂન ન માને લેશ ॥૨॥
અનેક ભાત્યને ભોજને, જન જમાડે જીવનપ્રાણ ।
પછી જમાડે જગપતિ, જમે સંત સહુ સુજાણ ॥૩॥
સંતમંડળ વળી શ્રીહરિ, ભરી નયણે નીરખે જન ।
તેને તરત તૈયાર છે, હરિધામમાંહી સદન ॥૪॥
ચોપાઈ
એમ અનેક રીત્યે મહારાજ રે, કર્યાં બહુ બહુ જીવનાં કાજ રે ।
વળી કરવા બહુનાં કલ્યાણ રે, શું શું કરિયું શ્યામ સુજાણ રે ॥૫॥
કર્યો હુતાશનીનો સમૈયો રે, તે તો કોઈથી ન જાય કૈ’યો રે ।
મળ્યા સંત હરિભક્ત સહુ રે, આવ્યા બીજા પણ જન બહુ રે ॥૬॥
પોતે પે’રી અંબર અમૂલ રે, શોભે પાઘના પેચમાં ફૂલ રે ।
હૈયે હાર અપાર ગુલાબી રે, શોભે અતિ સુંદર અજાબી રે ॥૭॥
એવી મૂરતિ મન ભાવન રે, રમે જનને સાથે જીવન રે ।
હાથે લઈ પોતે પિચકારી રે, નાખે રંગ સોરંગનાં વારિ રે ॥૮॥
વળી ઉપર નાખે ગુલાલ રે, તેણે સખા થાય રંગ લાલ રે ।
નાખે સખા તે રંગ સોરંગ રે, તેણે રંગાય વાલાનું અંગ રે ॥૯॥
લાલ ગુલાલની ભરી ઝોળી રે, નાખે જન પર રમે હોળી રે ।
એવા દીઠા જેણે દ્રગ ભરી રે, તે તો ગયા ભવજળ તરી રે ॥૧૦॥
એવી લીલા કરે છે મહારાજ રે, તે તો સહુ જનનાં સુખ કાજ રે ।
કે’શે સુણશે જે સંભારશે રે, તેણે સંસાર સિંધુ તરશે રે ॥૧૧॥
એમ સહુ જનને સુખ થાવા રે, ચાલ્યા રંગે રમી નાથ નાવા રે ।
નાહ્યા નાથ સાથે સખા સહુ રે, એહ સમાની શી વાત કહું રે ॥૧૨॥
શોભે સખા મધ્યે ઘનશ્યામ રે, જોયા જેણે તેણે કર્યું કામ રે ।
શોભા બહુ પ્રકારની બની રે, એવી રીતે રમ્યા હુતાશની રે ॥૧૩॥
પછી આવી રામનૌમી રૂડી રે, સંભારતાં સહુને સુખમૂડી રે ।
મળ્યા જન હજારો હજાર રે, સતસંગી કુસંગી અપાર રે ॥૧૪॥
તે તો સહુને દરશન થયાં રે, દર્શન વિના તો કોય ન રહ્યાં રે ।
જોયા જેણે જેણે નયણે નાથ રે, તે તો સર્વે થયા છે સનાથ રે ॥૧૫॥
તે તો ભવમાંહી નહિ ભમે રે, એમ શ્યામે ધાર્યું છે આ સમે રે ।
જન જક્તના તારવા કાજ રે, એવું પણ1 લીધું છે મહારાજ રે ॥૧૬॥
માટે દરશ સ્પરશ દઈને રે, બ્રહ્મમો’લે જાવા છે લઈને રે ।
વળી એકાદશી કપિલા છઠે રે, દીધાં દર્શન પોતે રૂડી પેઠે રે ॥૧૭॥
લાખો લેખે લોકે લીધો લા’વ રે, નીર્ખી નયણે મનોહર માવ રે ।
એહ દર્શનને પરતાપે રે, જાય અક્ષરધામમાં આપે રે ॥૧૮॥
એમ સોંઘું કીધું છે સહુને રે, આજ તારવા જન બહુને રે ।
નથી જોતા નરસા ને સારા રે, અક્ષરમાં જાય છે એક ધારા રે ॥૧૯॥
કર્યો ચાલતો મોક્ષ મારગ રે, ભૂમિ થકી બ્રહ્મમો’લ લગ રે ।
આવે અંતકાળે નાથ આપે રે, તેડી જાય છે નિજ પ્રતાપે રે ॥૨૦॥
ઇતિ શ્રી સહજાનંદ સ્વામી ચરણકમલ સેવક નિષ્કુળાનંદ મુનિ વિરચિતે પુરુષોત્તમપ્રકાશ મધ્યે અષ્ટાવિંશઃ પ્રકારઃ ॥૨૮॥
Purushottam Prakash
Prakar - 28
Dohā
Ganiye vali Gadhapurathi, jiva uddhāriyā apāra.
Te lekhe na āve lekhatā, vali thāya nahi niradhāra..1.
To count the jivas that were liberated in Gadhada, one cannot reach the end; and it’s not possible to come up with a firm number... 1
Nitya pratye navā navā, utsav thāye ahonisha.
Joi jana magan mane, vali nyuna na māne lesha..2.
On a daily basis, new celebrations were taking place all the time. The devotees became ecstatic and they never thought any less... 2
Aneka bhātyane bhojane, jana jamāde jivana-prāna.
Pachhi jamāde jagapati, jame santa sahu sujāna..3
Maharaj served many different varieties of food. Then, Maharaj fed all of the wise sadhus... 3
Santa-mandal vali Shri Hari, bhari nayane nirakhe jana.
Tene tarat taiyār chhe, hari-dhāmamāhi sadana..4
The groups of sadhus fill their eyes with the darshan of Maharaj. For these sadhus, Akshardham is ready.
Chopai
Ema aneka ritye Maharaja re, karyā bahu bahu jivanā kāja re.
Vali karavā bahunā kalyāna re, shu shu kariyu shyāma sujāna re..5
In countless different ways, Maharaj fulfilled many many jivas. And to liberate numerous jivas"meaning_en"class="calibre3">, what did Maharaj do?... 5
Karyo hutāshanino samaiyo re, te to koithi na jāya kai’yo re.
Malyā santa haribhakta sahu re, āvyā bijā pana jana bahu re..6
Maharaj celebrated the Holi festival; no one can fully describe the details of this. All sadhus and devotees met together and many others came as well... 6
Pote pe’ri ambara amula re, shobhe pāghanā pechamā fula re.
Haiye hāra apāra gulābi re, shobhe ati sundara ajābi re..7
Maharaj wore invaluable types of clothes and flowers on his turban were attractive. On his chest was a garland of many roses; this looks extremely unique and attractive... 7
Evi murati mana bhāvana re, rame janane sāthe jivana re.
Hāthe lai pote pichakāri re, nākhe ranga soranganā vāri re..8
This murti of Maharaj playing with the devotees was extremely pleasing to the mind. He takes a water gun with his own hand and sprays beautiful colored water on everyone... 8
Vali upara nākhe gulāla re, tene sakhā thāya ranga lāla re.
Nākhe sakhā te ranga soranga re, tene rangāya vālānu anga re..9
And he also throws a red powder and all devotees become covered with the red color. His devotees also throw colors and water, and Maharaj becomes drenched in color... 9
Lāla gulālani bhari jholi re, nākhe jana para rame holi re.
Evā dithā jene draga bhari re, te to gayā bhavajala tari re..10
Maharaj fills a bag of red colored powder and throws it on his devotees and plays Holi. Those who have seen this with their eyes have overcome this worldly life... 10
Evi leelā kare chhe Maharaja re, te to sahu jananā sukha kāja re.
Ke’she sunashe je sambhārashe re, tene sansāra sindhu tarashe re... 11
Maharaj performed such divine activities for the happiness of his devotees. Those who narrate, listen or remember these stories will overcome worldly life... 11
Ema sahu janane sukha thāvā re, chālyā range rami nātha nāvā re.
Nāhyā nātha sāthe sakhā sahu re, eha samāni shi vāta kahu re..12
In this way, to make devotees happy, Maharaj went for a bath after playing Holi. All devotees bathed alongside Maharaj; how can I describe the events of this time... 12
Shobhe sakhā madhye Ghanashyāma re, joyā jene tene karyu kāma re.
Shobhā bahu prakārani bani re, evi rite ramyā hutāshani re..13
Maharaj’s appearance in the midst of his devotees was beautiful; those who have seen this
have completed all tasks. He is attractive in many different ways. In this way, he celebrated the Holi utsav... 13
Pachhi āvi Ramanavmi rudi re, sambhāratā sahune sukha-mudi re.
Malyā jana hajāro hajāra re, satasangi kusangi apāra re..14
Then, the great Ramnavmi utsav came; it causes great happiness by thinking of this day. Thousands of devotees got together on this day, including countless satsangis and kusangis... 14
Te to sahune darashan thayā re, darshan vinā to koi na rahyā re.
Joyā jene jene nayane nātha re, te to sarve thayā chhe sanātha re..15
All of them had the darshan of Maharaj; no one was left without attaining darshan. Whoever has seen Maharaj with their eyes have a savior... 15
Te to bhavamāhi nahi bhame re, ema shyāme dhāryu chhe ā same re.
Jana jakatanā tāravā kāja re, evu pana lidhu chhe Maharaja re..16
They will not come onto this earth again; this is what Maharaj decided this time. To liberate the jivas of this world, Maharaj made that his mission to fulfil... 16
Māte darasha sparasha daine re, Brahmamo’le jāvā chhe laine re.
Vali Ekadashi kapilā chhathe re, didhā darshana pote rudi pethe re..17
Therefore, by giving his darshan and touch, he wants to take jivas with him to Akshardham. And also on the days of Ekadashi and Kapila Chhath, he gave darshan in a great manner... 17
Lākho lekhe loke lidho lava re, nirkhi nayane manohara māva re.
Eha darshanane paratāpe re, jāya aksharadhāmamā āpe re..18
Hundreds and thousands of people benefited from this opportunity, by looking at the beautiful form of Maharaj. Through the power of attaining darshan, they all attain Akshardham... 18
Ema songhu kidhu chhe sahune re, āja tāravā jana bahune re.
Nathi jotā narasā ne sārā re, aksharamā jāya chhe eka dhārā re..19
In this way, he has made it easy for all because he wants to liberate many. He is not looking at the bad and the good; all achieve Akshardham... 19
Karyo chālato moksha māraga re, bhumi thaki Brahmamo’la laga re.
Āve antakāle nātha āpe re, tedi jāya chhe nija pratāpe re..20
He has made an everlasting road to achieve liberation, from this earth up to Akshardham. At the end of one’s life, Maharaj comes and and takes you to Akshardham with his strength... 20
Iti Shri Sahajānand swami charana kamala sevaka Nishkulananda Muni virachite Purushottamaprakāsha madhye saptavinshah prakārah..28
