ભક્તિનિધિ
પદ – ૬
રાગ: બિહાગડો
હજૂર રહિયે હાથ જોડી રે હરિશું... હજુર,
બીજાં સર્વેની સાથેથી ત્રોડી રે; હરિશું૦ ટેક
લોક પરલોકનાં સુખ સાંભળી, ધન્ય માની ન દેવું ધ્રોડી1 ।
મરીચિ જળ2 જેવાં માની લેવાં, તેમાં ખોવી નહિ ખરી મોડી3 રે; હરિશું૦ ॥૧॥
હીરાની આંખ્ય સુણી હૈયે હરખી, છતી4 છે તે ન નાખીએ ફોડી ।
તેમ પ્રભુજી પ્રગટ પખી, નથી વાત કોયે રૂડી રે; હરિશું૦ ॥૨॥
રૂડો રોકડો દોકડો દોપ્ય5 આવે, ના’વે કામ સ્વપ્નની ક્રોડી6 ।
તેમ પ્રગટ વિના જે પ્રતીતિ, તે તો ગધ્ધું માન્યું કરી ઘોડી રે; હરિશું૦ ॥૩॥
પ્રગટ પ્રભુની ભક્તિ અતિ ભલી, મર જો જણાતી હોય થોડી ।
નિષ્કુળાનંદ નિશ્ચે એમ જાણો, છે ભવસિંધુ તરવા હોડી રે; હરિશું૦ ॥૪॥ પદ ॥૬॥
કડવું – ૨૫
રાગ: ધન્યાશ્રી
ભવજળ તરવા હરિભક્તિ કરોજી, તેહ વિના અન્ય તજો આગરોજી7 ।
શુદ્ધ મન ચિત્તે ભક્તિ આદરોજી, તેમાં તન મન મમત પરહરોજી ॥૧॥
રાગ: ઢાળ
તન મન મમતને તજી, ભજી લેવા ભાવે ભગવાન ।
તેમાં વર્ણાશ્રમ વિદ્યા વાદનું,8 અળગું કરી અભિમાન ॥૨॥
કોઈ દીન હીનમતિ9 માનવી, ગરીબ ગ્રસેલ10 રોગનો ।
તેની ઉપર તીખપ્ય11 તજી, કરવો ઉપાય સુખ સંજોગનો ॥૩॥
સર્વે ઠેકાણે સમજવા, છે અંતરજામી અવિનાશ ।
રખે કોઈ મુજ થકી પણ, તનધારીને ઉપજે ત્રાસ ॥૪॥
અલ્પ જીવની ઉપરે પણ, રાખે દયા અતિ દિલમાંઈ ।
પેખી પેખી12 ભરે પગલાં, રખે થાય અપરાધ કાંઈ ॥૫॥
સ્થાવર13 જંગમ14 જીવ જેહ, તેહ સર્વના સુખદેણ ।
પશુ પંખી પ્રાણધારી પર, કરે નહિ કરડાં15 નેણ ॥૬॥
ઇન્દ્રિયજીત અજાતશત્રુ,16 સગાં સહુના સુખસ્વરૂપ ।
દીનપણું ઘણું દાખવે, એવા અનેક ગુણ અનુપ ॥૭॥
સાધુતા અતિ સર્વે અંગે, અસાધુતા નહિ અણુભાર ।
એવા ભક્ત ભગવાનના, તે સહુને સુખ દેનાર ॥૮॥
હિતકારી સારી સૃષ્ટિના, પરમારથી પૂરા વળી ।
અપાર મોટા અગાધ17 મતિ, જેની સમજણ નવ જાય કળી ॥૯॥
એવા ભક્ત જેહને જ મળે, ટળે તેના ત્રિવિધ18 તાપ ।
નિષ્કુળાનંદ એહ નાથના, નક્કી ભક્ત એ નિષ્પાપ ॥૧૦॥